روزه...

گفتم:

یک عمر به سودای لبش سوختم و آه

روزی که لب آورد ببوسم، رمضان شد...

گفت:

تو همان آب گوارای به وقت سحری

نچشیدیم لبی از تو، اذان را گفتند

پ.ن: هوس خواستنت مثل عسل شیرین است// تو بگو، عاشق این قلب پر از درد شدی...